| naar <= deel 01 | naar deel 03 => |
echt ANDERS!
Het is even wennen aan het idee maar de Sinclair methode is niet gericht op het voorkomen van gebruik! En dat is echt even omdenken.
Waar in bijna alle manieren van verslavingsbehandeling wordt gestreefd naar abstinentie, of minstens forse reductie, is dat hier expliciet niet het geval, het is de bedoeling dat die reductie het gevolg is van de aanpak, niet de aanpak zelf.
Het doel van de Sinclair Methode is om mensen te helpen om het verslavend middel of het verslavend gedrag weer onbelangrijk te maken in hun leven. Dus het is dus ook niet belangrijk dat je het laat (en ja, voor de niet-gebruikende verslaafden klinkt dit als muziek in de oren… de “misschien kan ik dan wel weer”-gedachte… maar juist die gedachte laat zien dat iets nog steeds heel belangrijk voelt, óók en nog steeds in dat niet-gebruikende -wél verslaafde- brein).
tegenvaller twee
Nee, zoals geen enkele therapie werkt ook deze therapeutische aanpak niet voor iedereen. Dat verschilt sterk van mens tot mens. Sommigen merken de invloed bijna gelijk, anderen merken dat er een aantal maanden voorbij gaan voordat het compulsive karakter van de verslaving verdampt. En weer anderen merken dus he-le-maal niks, ook na 9 maanden niet. Ellendig daarbij is dat zij dan dus nog wel maanden hebben door gedronken, gedaan, gebruikt… Niet een therapievorm voor mensen die al echt te ver onderweg zijn dus, misschien.
TSM lijkt dus ook niet iets dus voor mensen die zichzelf al goed bewezen hebben dat zij niet zonder konden en dat zij hun leven stuk lieten gaan door het middel en die dus na behandeling inmiddels al abstinent leven… Je zou namelijk weer moeten beginnen met het gebruik van het middel waar je al eerder je halve leven mee vergald hebt… géén goed idee lijkt mij.
De belangrijkste tegenvaller
Deze aanpak vereist wel een behoorlijke zelfzorg!
Want je moet wel echt iedere keer -dus ècht iedere keer(!)- dat je gaat drinken/seksen/schrokken/gebruiken een uur tevoren een pil innemen. Niet een half uurtje, niet drie kwartier, een vol uur. Want jouw brein moet namelijk eerst goed beschermd worden tegen de verslavende prikkel.
Dit betekent voor de mensen die eigenlijk telkens merken dat zij te laat zijn en alweer aan het gebruiken zijn “voor dat zij het wisten” dat dit gewoon géén goede ontwenningsmanier is. Die mensen missen helaas gewoon de discipline en de zelfzorg om deze manier van ontwennen aan te kunnen. Want iedere keer dat je dan “gebruikt” zonder de bescherming van de Naltrexon komt die echt wel in een heel erg open doel van het verslavingsproces.
Een punt van aandacht is natuurlijk ook dat niemand zelf medicatie moet gaan lopen ritselen via internet. Medicatie bespreek je met jouw (huis)arts die dat aan jou voor moet schrijven.
zelf dokteren
Ik ben niet per sé voor zelf dokteren maar als je reëel bent mag je verwachten dat er mensen zullen zijn die hun Naltrexon niet via hun arts aanschaffen. Dan kan je zeggen dat mensen dat niet moeten doen maar aan de afwezigheid van effect door alle “just say no”-campagnes (die vooral de niet-betrokkenen een goed gevoel geven) denk ik dat het realistischer is om deze groep in ieder geval te informeren om ellende te voorkomen.
- Voor de mensen dus die er over denken om op eigen houtje Naltrexon te bestellen: als je het slikt is het nog weer iets dat jouw lichaam moet afbreken en uitscheiden. Jouw huisarts zal het je niet geven als jouw nieren en/of jouw lever niet goed werken. Dus voor je het gaat kopen: als jij andere medicijn-allergieën hebt òf als jij een klein beetje twijfel hebt over jouw nieren of jouw hart of jouw lever: ga dan toch eerst maar langs je huisarts of een bevriend arts want dan moeten er mogelijk toch eerst een paar testjes gedaan worden om te kijken of het wel verantwoord is. Ook als je andere medicatie gebruikt (en dat geldt natuurlijk vooral voor pijnremmers op morfinebasis) dan is Naltrexon niet een medicijn dat voor jou is weggelegd: Niet doen dan. Sowieso, als jij al andere medicijnen gebruikt: laat echt een arts er even naar kijken of de combi met Naltrexon wel in orde gaat zijn! En dit geldt natuurlijk ook voor zwangerschap: laat iemand met kennis van zaken even meedenken en ga niet zelf dokteren want je wilt geen schade aan jouw ongeboren kind.
- Voor de mensen die dus Naltrexon gekocht hebben en denken: ik begin vandaag… Even geduld nog. Allergieën ontdek je vaak pas doordat er iets mis ging toen je ze tegen kwam. En een medicijn met werking heeft over het algemeen ook wel enige bijwerking. Dus iedereen die denkt: die 50 mg gooi ik er vandaag nog in… Zéér waarschijnlijk zou een behandelend arts je vragen om eerst eens met een halve pil te beginnen om de bijwerkingen te checken. En dat is een goed idee. Probeer eerst een halve dosis om ‘ns te kijken hoe jouw lichaam reageert op Naltrexon vóórdat je het gaat gebruiken als therapie.
Zie ook: de bijsluiter van Naltrexon
Bijwerkingen
De belangrijkste bijwerkingen van Naltrexon zijn:
- Slaperigheid, dus pas een beetje op met autorijden LOL. Als je jouw Naltrexon slikte omdat je toch al van plan was om te gaan drinken zal je al niet gaan rijden. En als je een paar weken minder gebruikt heb je die taxi al wel terug verdiend.
- Misselijkheid: zorg ervoor dat je iets stevigs in je maag hebt als je jouw medicatie slikt.
Bijwerkingen van Naltrexon: misselijkheid, slaperigheid of slapeloosheid zijn beide mogelijk. Dus zorg dat je goed eet en water drinkt voor je medicatie inname.
Op een lege maag valt Naltrexon niet zo goed (en als je toch al van plan was om vanavond iets te gaan drinken, dan is een boterhammetje vooraf waarschijnlijk sowieso wel een goed idee)
- Hoofdpijn (die komt waarschijnlijk door dehydratie -uitdroging- dus drink minstens een longdrink glas koel water waar de kou vanaf is)
- Sommige mensen hebben er een onrustig gevoel of een onrustige slaap door in het begin. Aan de andere kant zorgt een verslaving ook niet echt voor nachtrust dus dat is een afweging.
- Één op de 10 kan last hebben van hartkloppingen en dat is echt een reden om even contact op te nemen met je huisarts als je dat merkt.
Farmacological extinction
“Farmacological extinction” wordt deze methode wel genoemd. Naltrexon (Revia) of Nalmefene (Selincro) heeft een halfwaardetijd van een uur of 12 dus het ‘beschermt’ jouw gevoelige brein dus voor het binnen komen van de “verslavingsveroorzakende prikkel” voor die avond. Dat veroorzaakt het ontleren van een verslaving die op zichzelf natuurlijk ook weer aangeleerd gedrag was.
Een quote van een klant die deze ervaring heel aardig aangaf is:
Ik hoefde de alcohol niet op te geven…
de alcohol gaf mij op.
Dat klinkt natuurlijk wel erg mooi. Maar gebeuren ook wel een aantal mooie dingen. Psychologisch dwingt deze methode je natuurlijk ook om erover na te denken wat de rol van de verslaving is in jouw leven. En psychologisch is het ook een acceptatie van een chronische ziekte dat je begrijpt dat jouw gebruik zo veel stuk maakt. Twee belangrijke poten onder de meeste degelijke verslavingsbehandelingen.
Maar aan de andere kant, als je ziet hoe veel mensen niet alleen uitglijden in het eerste jaar na de start van een ontwenningsperiode (90%) maar dat er in die groep ook een groot deel is die vervolgens wèg gaan glijden… dan is het natuurlijk zeker verstandig om deze manier van ontwennen aan het pallet van behandelmogelijkheden toe te voegen.
| naar <= deel 01 | naar deel 03 => |
origineel: PraatmetHans.nl: The Sinclair Methode
Sinds ruim een kwart eeuw werkzaam als therapeut / supervisor. Gespecialiseerd in behandeling van controleverlies door verslavingen. Ik ben niet bezig met veroordeling van taboes. Ieder maakt de keuzes zoals hij/zij wil. Het draait erom dat we samen die keuzes zo maken dat je een gelukkig mens bent. Het is aan mij om daar helder en praktisch uitleg over te geven en je te helpen bij het zetten van stappen, het is aan jou om de stappen te zetten. Samenwerking staat voorop.
Stop de Verslaving .nl 
Geef een reactie